Konkurs poetycki

W lutym do malowania słowem zaprosiliśmy uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum oraz wszystkich pragnących wyrazić swoją więź z naszym rusieckim kościołem. Laureatami konkursu „Parafia Rusiec malowana słowem” w poszczególnych kategoriach zostali:

  • szkoła podstawowa (klasy 4 – 6)

1    Ludwiczak Kamil kl. 5a
2    Ochocka Inga kl. 4b
3    Słomian Małgorzata kl.5b oraz Matynia Julia kl. 5b

  • gimnazjum

1    Ślęzak Agnieszka kl. 3A
2    Beśka Martyna kl. 3A
3    Foltyńska Ewelina kl. 3A

  • dorośli (zgodnie z wolą autorów pozostają oni anonimowi)

1    WIKI
2    LUCY
3    DOROCIK

Wyróżnienia otrzymują: Natalia Dziedzic, Aleksandra Drzazga, Natalia Matynia, MARTA, STELLA, Alicja Kamieniak,

 

Szkoła podstawowa: 1 miejsce - Ludwiczak Kamil

„Jest taki kościół...”
Jest taki kościół,
dość blisko stąd,
gdzie ludzkie dary wznoszone są.
Gdzie Matka Boska w obliczu swym, daje nam siłę by dalej żyć.
Tam kapłan prosi o łaskę Twą, byś nam przychylny na lat był 100.
I my prosimy o łaskę Twoją  byśmy z ochotą stanęli przed Tobą.  

 

Szkoła podstawowa: 2 miejsce - Inga Ochocka

Nasz kościół rusiecki piękny jest
Z czerwonych cegieł zrobiony.
Na najwyższej wieży krzyż lśni,
Bardzo to wszystko podoba się mi.
 
Jest tam księży dwóch,
Od rana do wieczora.
Mszę prowadzą w niedzielę,
I w dni powszednie również.
 
Chór kościelny śpiewa,
Podczas każdej mszy.
Piękne, religijne pieśni,
Dwie, a czasem trzy.
 
Matka Rusiecka o ten kościół
I o nas dba,
Wszystkich do siebie zaprasza.

 

Szkoła podstawowa: 3 miejsce - Małgorzata Słomian

WSPOMNIENIA
Kościół nasz obchodzi stulecie
i od tej pory jest znany w świecie
dzieciaków w Nim nie brakuje
bo ksiądz Furgała cukierkami częstuje
ksiądz wikariusz nasz wspaniały
na tańce zapisze Cię i młodzież lubi też
Kościół rusiecki nasza ozdoba
tuli się do niego miasteczko i cała przyroda

Gimnazjum: 1 miejsce - Ślęzak Agnieszka

Kościół rusiecki
Tak wiele widział,
Tak wiele pamięta:
Niejedne pogrzeby, śluby, czy święta.
Te czasy mroku, żałoby też były,
Lecz dusza jego przeżyła
Pragnąc, by nadeszła radości chwila.

Wiosną, gdy drzewa się zielenią,
Kościoła witraże w słońcu się mienią.
Gdy lato nadchodzi, on niezmiennie
Swym duchem w świetle brodzi.
Czy jesień, czy zima-
Rusieckiej Parafii smutek się nie ima!

Przyjaźni księża, zadowoleni parafianie,
Czego chcieć więcej, Panowie i Panie !?
Panna Maryja nad nami czuwa.
I niech ten rym będzie proroczy:
W naszym Kościele nic złego nas nie zaskoczy !

Gimnazjum: 2 miejsce - Beśka Martyna

Kościół dusz i serc
Ciche ławki , ciche okna i ściany
Tylko wiatr coś szemrze za murami
Cicha nawa ,ludzkim kwieciem wypełniona
Ciche serca drżące , czekające dokoła.

Każdy myśli:
Pieśń już przygrywa,
Każdy słyszy
Msza się zaczyna

Nagle fanfary się wybijają.
Obraz Maryjny odsłaniają
A Ona patrzy na nas wzruszona
Dzieciątko tuląc w swoich ramionach

Wielkie powstanie
Znak krzyża na chwałę
Pokorne serca ,pokorne dusze
Chylą swą głowę na Chrystusowe katusze

Ewangelia, czytanie
Zwykle tak bywa
Ale za każdym razem człowiek czuje ,
Że dusza jego się raduje

Każde słowo spływa jakby z nieba
Każde zdanie rozchodzi się, zamiera
Lecz najpierw w sercu ostaje
I sumienia zdrętwiałe odtaje

Tyle słów ,tyle godzin
Na msze niedzielną poświęcone.
Na darmo?
Na darmo?! One w wieczność są zmienione

Na skrzydłach niebieskich do raju nas prowadzą
One nam radzą i nad nami płaczą
Dusze ludzką radują ,
Drogę nam pokazują.

Msza niedzielna skończona
Tłum ludzi powstaje i na skrzydłach łabędzich do domu się udaje,
By w miłości i zgodzie nowe prawa wprowadzać
Prawa usłyszane podczas niedzielnego kazania.

 

Gimnazjum: 3 miejsce - Foltyńska Ewelina

Kościół to dom
Dom dla duszy człowieka
Miejsce przyrzeczeń , rozmów
Miejsce gdzie głos Boga
Słyszymy inaczej, wyraźniej
Bo tutaj Bóg jest najbliżej
Kościół Rusiecki nie znaczy wiele dla świata
Dla nas jest wszystkim
Daję wsparcie i odwagę
Kiedy nie da nam jej żaden człowiek
Kościół nie jest budynkiem
Jest ludźmi
Ludźmi ,którzy codziennie dokonują wyborów
Dzięki Kościołowi i wierze
Decyzję ludzi prowadzą do dobra
I do Boga

Dorośli: 1 miejsce - Wiki

Kto się urodził w parafii Rusiec,
Nie myśli nawet, żeby z niej uciec.

I choć go los rzuci w obce strony,
Wraca po latach mocno stęskniony.

Co jest takiego w owej parafii?
Czy ktoś odpowiedź dać potrafi?

Jest stara, cicha, spokojna, czysta,
I w krajobrazie, i w umysłach.

Nieduże wioski blisko leżące,
Przepiękne kwiaty na każdej łące.

Piaszczyste pola, równiny, lasy,
Droga ósemka, skręt na Zalasy.

Punkt odlotu bocianów na Kochu,
Suche pastwiska, plantacje grochu,

Czarne jeżyny w drodze na Leśniaki,
W lasku na Orle piękne maślaki,

Antonina, Dąbrowa Rusiecka,
Jedyny w okolicy dom dziecka,

Pełne grzybów lasy na Dębinie,
Młyn na Krasowej, słowik w gęstwinie,

Wyschnięta Nieciecz, w Kamionnej rowy,
Błaś, Sówki, Żary, knieje, dąbrowy.

Dziurawa droga na Jastrzębice
I tartak w drodze na Kuźnicę.

Blisko - magistrala kolejowa,
I stacja benzynowa całkiem  nowa.

Pola z żytem, na ziemniakach stonka,
W dole łan owsa, w górze śpiew skowronka.

Jest nowa góra pod Pawłowem,
I chyba ze trzy wiatraki nowe.

Od lat na Malińcu gniazdo bocianie,
I wieczorami psów szczekanie.

Para łąbędzi na stawie (czy jeziorze?),
Pachnące latem dojrzałe zboże.

Mnóstwo stokrotek, jaskry, kaczeńce,
Niezapominajki.... cóż chcieć więcej?

Tak wygląda parafii oblicze,
Pachnące, z tradycją, malownicze.

I przez lat kilkaset, z tych wszystkich stron
Wędrują mieszkańcy, gdy słyszą dzwon,

Do serca parafii, do kościoła:
Pięknego, z dzwonem, co wiernych woła.

Szli dawniej boso, by butów nie brudzić,
Szli wiele godzin (również po grudzie).

Wszyscy szli z wiarą, pokorą, ufnością,
Szli do grobu Pańskiego, do żłobka z radością.

Szli w pokoju, szli by bronić i walczyć,
Nieśli sztandary, obrazy i szarfy.

Szli do konfesjonału, do ołtarza,
I dalej idą, nikt na trud nie zważa.

Teraz im łatwiej przejechać drogą,
Lecz ten sam zapał wiozą ze sobą.

Bo ta parafia z kościołem i plebanią
Ma taki klimat, że serca się łamią.

I choćby dobrze było z daleka,
ciągnie w te strony każdego człowieka.

Dorośli: 2 miejsce - LUCY

OPOKA
Rusiec to osada nad rzeczką Niecieczą,
W niej urokliwy Kościół – parafian opoka.
Patrzy na nas z wysoka.
My podnosimy oczy do góry i co widzimy?
Nie obłoki, nie chmury!
    Olśniewa nas błyszcząca wieża, zwieńczona krzyżem.
I nikt nie dowierza, że sięga gwiazd i nieba.
A wiara  - to najpierwsza potrzeba.
Wnętrze przecudne, zachwyca ołtarzem.
Lśni złotem obraz Rusieckiej Pani i Jezusa tak,
Iż każdy parafianin i gość się wzrusza,
Patrząc na przecudne oblicze Matki Bożej i Bożej Dzieciny.
    Witraże rzucają tęczowe barwy w słoneczne doby.
    Mienią się wtedy kolorowe twarze
    Każdej obecnej w kościele na mszy św. osoby.
Dzwon głosi codziennie pieśń swoją.
Zaprasza wiernych na modlitwę Twoją.
Spieszą grupkami i pojazdami na spotkanie z Panem,
By wyśpiewać pieśni dziękczynne i pochwalne,
Oddać Bogu pokłon z uszanowaniem.
    Rozległa parafia urzeka urodą i prostotą.
Domostwa, drogi, pola, łąki i lasy zapraszają z ochotą,
By poznać jej zakątki i nacieszyć wzrok
Zielenią traw, złotem zbóż, brązem i czerwienią liści – w każdy rok.
O parafianie! O wierni wyznawcy Chrystusa!
Wasza wiara i pobożność Kapłanów wzrusza.
Osada Rusiec – to Wasza opoka.
Ukochana, stabilna podstawa,
Mocne oparcie, nie niemoc o obawa.
    Nasz Kościół – Dom Boży wielbicie z wdzięcznością.
    Słuchacie Mszy Świętej z wielką pobożnością.
    Pochylcie nisko głowy w pokorze, kreśląc znak Krzyża,
    Znak chrześcijańskiej wiary,
    Potęgi i miłości, której nie znasz miary.

Dorośli: 3 miejsce - Dorocik

Kościół to my
Co niedzielę oraz w Święta
Zbieram wiernych od 100-u lat
Kocham dzieci moje wszystkie,
te co żyją w Ruścu i te co "poszły" w świat.

Moje mury przeszły wiele,
dzieje wieku dały znać.
Ale wszystko to przerwałem.
Jam jest Kościół - będę trwać.

Wierni, którzy tu przychodzą,
idą z wiarą do mych drzwi
Są otwarte dla nich wszystkich,
w złe i dobre - we wszystkie dni.

Pamiętajcie moi mili,
Czekam na Was każdego dnia.
Cieszę się i smucę z Wami.
Siłę wiary każdy zna

Niechaj Rusiec zapamięta
te radosne chwile, gdy
w mych murach Śląsk zaśpiewał
umilając jubileuszu dni.

Wyróżnienie - Dziedzic Natalia

Nasz Kościół
Kościół nasz obchodzi stulecie
I od tej pory jest znany na świecie
Dzieci w nim nie brakuje,
Bo księdzu Januszowi humor dopisuje.
W tym kościele jest wspaniale mogę siedzieć w nim dni całe,
Organista pięknie gra a chór śpiewa la la la.

Wyróżnienie - Drzazga Aleksandra  

Kościół Rusiecki
Kościół Rusiecki
Jest zawsze otwarty
Dla każdego.
Dlaczego dla
każdego?
Bo to dom,
Dom Boży.
Bóg dba
O świat, ludzi,
wszystko.
A czy kocha?
Kocha każdego
Mnie, ciebie
Wszystkich.

Wyróżnienie - Matynia Natalia

KOŚCIÓŁ RUSIECKI
Kościół nasz ma już 100 lat.
W tym kościele ukochanym ,
trochę już wyremontowanym,
obchodzimy święto nasze.
To Rusiecki dom wspaniały.
Tu swe troski przynosimy.
We wszystkie święta i
niedziele się gromadzimy.
Tu nasz proboszcz Jan Furgała
piękne mówi nam kazania .
A nasz prefekt to ks. Paweł
zachęca dzieci i młodzież,
do wspólnej modlitwy i zabawy.

Dodatkowe informacje